Laatste Nieuws / Dag 23

Als God het raam nog niet heeft opengezet, dan doet de Palmero dat zelf wel even.

Met gemengde gevoelens heb ik de berichten gelezen over of toeristen wel of niet naar La Palma moeten komen. Hier, in Amersfoort, heb ik er even met afstand over kunnen nadenken. Iedereen moet voor zich of haarzelf weten wat wel of niet goed is, laat dat voorop staan.

Een ramp als deze heeft altijd meerdere kanten. De eerste week is het hot nieuws, vandaag is het al nieuws voor pagina 3. De wereld draait door en die op La Palma ook. In Los Llanos zitten de nog terrassen niet vol, maar het leven gaat er wel door. Iedereen heeft het erover, natuurlijk. Op een snufje zwarte humor heb ik de Palmero nog niet kunnen betrappen. Ligt niet in de volksaard. Ik moet me dan ook vaak inhouden. Wij, als Nederlanders, hebben na een dag al een slechte grap bedacht.

We moeten hier door met ons leven. De Palmero moeten door, en ook al die buitenlandse ondernemers met een bedrijf op La Palma. Ik met mijn duikschool, Heidy met haar restaurant. Femke als wandelgids. En Siepko, die huisjes verhuurt, die veelal van Palmeros zijn. Die moeten ook door. Jos en Paulien, met hun Finca. Tom en Anne. En zo zijn er wel veel meer.

Naast het hebben van een huis, die sommigen verloren hebben, is hun werk, hun bedrijf het bestaansrecht op La Palma. Er zijn zoveel mensen, die hier niet gekomen zijn om te rentenieren, maar om hard te werken, hun dromen te realiseren, een keuze hebben gemaakt om een ander leven op te bouwen, in een ander land. Zonder dat bedrijf is er ook geen leven op La Palma.

Hoe wrang kan het dan zijn om deze mensen hun bestaansrecht te ontnemen om te zeggen dat er geen toeristen moeten komen op La Palma? Dan ben je je huis verloren, moet je ook nog je zaak verliezen waar je jaren werk in hebt zitten? Fijn, een beetje werkeloos thuis zitten, in een huis dat je ook niet meer hebt.

Hoe lastig het ook is, hoe moeilijk het ook is om hier op La Palma te komen, er zijn zoveel mensen hier afhankelijk zijn van het toerisme. Er zijn altijd mogelijkheden en er is nog genoeg te doen op plekken waar “Het Beest” niet zo aanwezig is.

Nog een kanttekening. Wat ik ook veel hoor is dat mensen die hun huis niet verloren zijn, maar wel hun bedrijf, indirect betrokken of getroffen zijn. Huis en haard zijn niet door lava opgegeten, maar door de ontstane crisis zijn wel veel bedrijven stil komen te liggen of hebben hun deuren moeten sluiten. Als je werk/bedrijf je bestaansrecht is ben je wel zeker direct betrokken. De bananenboer die zijn land kwijt is of er niet meer bij kan? Vakantiehuisjes die leegstaan? Of, ik noem maar wat, een duikschool waar vier mensen werken, die nu allemaal werkeloos zijn. Ben je dan indirect betrokken als je na 14 jaar werken je levenswerk moet opgeven? En zo zullen er velen met mij zijn.

Echter, geen zorgen. Als ondernemer op La Palma krijg je de genen van de Palmero erbij. En wat dat is? Weerbaarheid, doorzettingsvermogen, flexibiliteit, improviseren. Als God het raam nog niet heeft opengezet, dan doet de Palmero dat zelf wel even.

Zoals ik al zei, iedereen moet het voor zich/haarzelf uitmaken of je wel of niet naar La Palma wilt komen. Maar ontneem ons bestaansrecht niet.