Nationaal park Caldera de Taburiente
(bron: wikipedia)
(Spaans: Parque nacional de la Caldera de Taburiente) is een nationaal park op het eiland La Palma, Canarische Eilanden, Spanje. Het bevat het enorme gebied van de Caldera de Taburiente, waarvan eens gedacht werd dat het een gigantische caldera of vulkaankrater was, maar waarvan men nu weet dat het een erosiekrater betreft, die het noordelijke gedeelte van het eiland domineert. Het werd in 1954 aangewezen als nationaal park.
De Caldera heeft een doorsnede van ongeveer 10 kilometer en op sommige plekken torenen de wanden 2000 meter boven de calderabodem uit. Het hoogste punt is de Roque de los Muchachos op de noordwand met een hoogte van 2426 meter. Deze top is bereikbaar over de weg. De telescopen van het Observatorium Roque de los Muchachos bevinden zich vlak bij de top.
Tegenover de Roque de Los Muchachos, op de zuidoostelijke kraterrand, ligt het uitzichtpunt La Cumbrecita met een fantastisch uitzicht op de caldera. Dit uitzichtpunt is bereikbaar met de wagen vanaf het bezoekerscentrum in El Paso. Omwille van de beperkte parkeergelegenheid is de toegang beperkt en moet op voorhand gereserveerd worden. Via deze link kun je een plekje resereveren. TIP: na 4 uur ´s middags kun je zonder reserveren prima naar de Cumbrecita, dan is de weg meestal opengesteld voor al het verkeer.
In het zuidwesten loopt de Caldera uit op de zee langs de kloof Barranco de Las Angustias, waardoorheen in de winter de Rio de Taburiente stroomt als er veel regen is gevallen.
In het zuidoosten sluit de kraterrand aan op de bergrug Cumbre Nueva, die samen met de nog zuidelijker gelegen Cumbre Vieja de ruggengraat van het eiland vormt.
Beetje geschiedenis
Gedurende de Spaanse verovering van de Canarische Eilanden in de 15e eeuw was de caldera de plek waar de voormalige bewoners van de archipel, de Guanches, het laatst standhielden. Het bleek onneembaar te zijn voor de Spanjaarden en ze versloegen enkel de Guanches door hun leider in een hinderlaag te lokken onder het voorwendsel te willen onderhandelen. Op de bodem van de krater staat nog steeds de Roque Idafe, een rotsmonoliet die door de Guanchen werd vereerd.
Wandelen in de Caldera
Er zijn een aantal mooie wandelingen te maken in en rond de Caldera de Taburiente. Hieronder vind je een aantal mogelijkheden.
Vanaf de parkeerplaats kun je een korte wandeling maken naar het uitzichtspunt, een half uurtje wandelen, heen er terug. Je kunt er ook voor kiezen om op de terugweg voor het wandelpad kiezen dat dan een stukje door de Caldera heen gaat. Ook deze wandeling is kort, ongeveer een anderhalf uur en brengt je weer terug op de parkeerplaats.
Voor het parkeren heb je reservering nodig. Via deze link kun je een plekje op de parkeerplaats reserveren. TIP: na 4 uur ´s middags is het meestal niet meer nodig om te reserveren en kun je zo naar boven rijden. Beneden, bij het bezoekerscentrum staat aangegeven of de weg open of dicht is.
In de Caldera
De wandeling in de Caldera is één van de mooiste wandelingen die je kunt maken op La Palma. Er zijn verschillende opties maar de meest gemaakte wandeling is die vanaf Los Brecitos en dan terug naar de parkeerplaats. Deze wandeling duurt ongeveer 6 uur en gaat voornamelijk naar beneden. Je kunt ook de “Cascada de Colores” (Kleurenwaterval) meepakken en dan duurt de wandeling een half uurtje langer.
Rij vanaf Los Llanos de Caldera is en zet je auto op de parkeerplaats beneden, naast de rivierbedding. Vanaf daar neem je de taxi naar los Brecitos. Vanaf Los Brecitos is het allemaal zeer goed aangegeven en loop je via de camping weer terug naar de parkeerplaats. Mooie rondwandeling dus die door het profiel zeer goed te doen is. Het laatste stuk is door het lopen in de rivierbedding wat lastiger.
Deze wandeling is een gedeelte van de PR-LP 13, je begint de wandeling in dit geval bij Los Brecitos ipv Los Llanos.
Vanaf de parkeerplaats naar de Cascada de Colores en weer terug.
Deze wandeling is een heen-en-weer stukje waarbij je vanaf de parkeerplaats begint te lopen in de rivierbedding, vals plat omhoog naar de Cascada de Colores en weer terug over hetzelfde pad. Zeker ook 4 uur wandelen en best pittig omdat je de wandeling vals plat begint en over de keien in de rivierbedding.
Vanaf de Cumbrecita naar de camping.
Deze wandeling staat nog wel aangeven maar wordt ten zeerste afgeraden. Ons advies is ook: maak deze wandeling niet, zéér gevaarlijk!!!
Voor de echt diehards, de PR-LP 13.
Vanaf Los Llanos door de Caldera en weer terug…
De Bejenado van het bezoekerscentrum, PR-LP13.3
Geologische ontstaans-
geschiedenis
(bron: wikipedia)
Opeenvolgende gebeurtenissen die hebben geleid tot huidige vorm van de Caldera de Taburiente [1]:
- Een magmakamer bevindt zich onder een uit elkaar bewegende plaatgrens.
- Het resultaat is een onderzeese vulkaan van 4000 m boven de zeebodem met zeer steile flanken en opeenstapeling van lagen van zeer dik kussenlava. Aslagen ontbreken.
- De vulkanische kegel verheft zich door uitbreiding van de magmakamer. De piek reikt tot 600 m boven de zeespiegel. De ondiepe kustgebieden waar nu de meeste bewoning is op het eiland vinden hun oorsprong in deze fase.
- De volgende vulkanische activiteiten, nu in de open lucht, leiden tot een zeer steile stratovulkaan op het bestaande vulkaankussen. Lava- en aslagen wisselen elkaar af. Het resultaat is een vulkaan met een absolute hoogte van meer dan 7000 meter boven de zeebodem.
- Door het doordringen van het stijgende magma splijt de topregio, waardoor de westelijke helling verzakt. Overblijfselen van een vulkaankrater van de voormalige topregio zijn te zien op de Pico de la Nieve. Door de wrijving blijven delen van de wegzakkende massa gekarteld achter. Het belangrijkste gedeelte valt van de steile helling in de diepe zee. De rotslawine ligt direct voor de caldera op de zeebodem.
- De rivier Rio de Taburiente erodeert zich een weg doorheen de restanten van de kraterwand en creëert de kloof Barranco de Las Angustias. Hij laat in de buurt van de zee een terras van gravel achter op de vlakte die ontstaan is door de verzakking.
- Een nieuwe vulkaan (Bejenado) ontstaat in het hart van deze vlakte. Zijn as en lava te vullen de caldera.
- Door andere vulkaanuitbarstingen aan de zuidelijke rand van het eiland ontstaat veel nieuw land. Het resultaat is de Cumbre Vieja, het jonge vulkanische gebied op de zuidelijke helft van het eiland.
- Door de ijstijd (klimaatverandering) vindt zeer veel erosie plaats. Waar het vulkanische segment eerder was verzakt diept de Barranco de Las Angustias zich uit tot aan de basis van kussenlava.
- De meest recente historische vulkaanuitbarstingen (sinds 1470) geven de indruk dat de topregio opnieuw zal splijten, nu in het zuiden van het eiland. In 1949 ontstond een lange breuk van noord naar zuid in de topregio. De uitbarstingen in de flank van de recente lavastromen laten echter zien dat de lava een lagere uitgang kon vinden. Het opnieuw verzakken van de topregio in de zee lijkt daarom onwaarschijnlijk.